Het is hier gewoon oud en nieuw joh! Ik heb al rotjes afgestoken en de hele straat ligt vol papiertjes van vuurwerk. Ook hebben we uit  een cocosnoot gedronken, was niet zo lekker haha.. wel leuk om eens te proberen! Nu sari ophalen en gb voor mobiel kopen. Hopelijk kunnen we zonder gevaar over straat
We gaan dus waarschijnlijk om half 5 naar een voetbalwedstrijd en die dan zijn we 10u ’s avonds terug. We lunchen hier en zullen pas rond half 4 bij de jongens zijn. We zijn net terug van de kleermaker. Een sari dragen naar een voetbalwedstrijd is niet handig zegt Paul. Nu kunnen we onze sari niet eens aan! Jammer van die voetbalwedstrijd.
Hij is wel heel mooi geworden! Als we hem vandaag nog aan doen (kan alleen met hulp van Nalimana) dan maken we zeker foto’s!
Maar Diwali gaan we dus niet echt vieren. Het enige zal na de wedstrijd zijn bij de jongens: vuurwerk. Jammer.

Dat was alsnog speciaal! Een uur bezig geweest met onze sari en oorbelletjes etc. Hele klus, kan het noooit zonder hulp! Piyula deed mijn haar en maakte een zwarte stip tussen onze wenkbrauwen. Ze had heel erg haar best gedaan, maar ik heb het later de avond opgestoken. Lang haar zat niet lekker en vind ik niet mooi staan met zo’n sari. We gingen samen met tante nalimana naar jongens huis omdat we van paul niet alleen over straat mochten want we zouden veel aandacht trekken, nou en of!! Pfff iedereen keek naar ons, letterlijk iedereen. Het voelde ook echt alsof we filmsterren waren pfff..niet voor mij weggelegd.

Bij de jongens aangekomen waren ze bijna allemaal al naar de voetbalwedstrijd. Van de staffleden en jongens die nog thuis waren kregen we alleen maar complimenten..’soeper sister!’. De britten en wij gingen toch ook nog mee naar de wedstrijd. Hanaza (de jongen die morgen ook mee gaat) bracht ons met de autoriksja naar het stadion. Hij ging ook mee naar de wedstrijd. De twee Britten en Esra zaten achterin en ik zat naast Hanaza voorin, hier hoort geen tweede passagier te zitten maar rr was geen plek meer dus moest het wel. Half uit de riksja hangend reden we in het donker over de wegen, omgeven door prachtig vuurwerk in de lucht. Dat voelde toch wel heel magisch eigenlijk. Bij het stadion kwamen we weer samen met de jongens én de meisjes! Allemaal hadden ze mooie nieuwe kleren aan. Aaaalle kinderen kwamen naar ons toe, ‘waaaauw sister so beautiful!’. Chennai speelde tegen Kerala en het team van Chennai is in blauw; net als mijn sari! Ik was dus helemaal in thema! Ik was natuurlijk nog nooit in een voetbal stadion geweest, ik vond het heel gaaf! De jongens waren alleen nauwelijks gefocussed op de wedstrijd, iedereen maakte steeds foto’s van de groep. Ik heb het wel redelijk gevolgd. De staffleden die mee waren en wat oudere jongens waren steeds maar over ons aan het praten en lachen..bleek dat ze vonden dat ik net een paspop uit een kledingwinkel was.. compliment of niet? Geen idee. Het was een hele gezellige sfeer. We gingen voor het einde terug naar huis want het zou heel druk worden als we zouden wachten tot het einde. De jongens en meisjes gingen terug met de trein en wij gingen weer mee met Hanaza. We zetten de Britten af bij hun guest house, ze vliegen vannacht weer terug naar Londen. Aardige mensen maar wel echt Brits…soms een beetje te gemaakt ‘oh lovely!’. Met z’n 3en reden we door naar het jongens huis. Onderweg heb ik de hele tijd gepraat met Hanaza, een hele aardige jongen eigenlijk! Weer iemand waar ik een andere eerste indruk van had. Hij vertelde van alles over voetbal, maar vroeg ook hoe ik me nou voelde in een sari (als een prinses, echt waar!). Eenmaal aangekomen bij het huis kregen we nog avondeten, we hadden allebei totaaaal geen honger omdat we om half 5 een enorme lunch hadden bij Paul thuis, samen met de Britten. Het was een hee fancy lunch met super veel eten. Ik heb doorgezet met het avondeten maar kreeg het niet allemaal op. Toen wij net weg wilden gaan kwamen de jongens en meisjes net aan. Zij gingen nu eten. Hanaza bracht ons naar huis omdat we niet alleen mochten lopen aangezien er veel alcohol gebruikt wordt met Diwali en het zou onveilig zijn. En nu zijn we weer thuis, tas inpakken en douchen! Morgen naar Mumbai!