Vanuit Chennai namen Esra en ik het vliegtuig naar de hoofdstad van India; New Delhi. De vlucht duurde zo’n 3 uur en we landden rond 5 uur ’s middags.

In vliegtuig

We werden opgehaald door de airporttransfer van ons hostel, heel fijn! Al uit het raam kijkend was onze eerste indruk van Delhi niet al te best. De straten zijn grauw, het was heel koud (20 graden is behoorlijk fris als je 4.5 maand in de hitte -30 graden- hebt geleefd), we zagen bijna alleen maar mannen, geen kleuren, druk, norse gezichten…tja. we werden afgezet midden op straat en de driver wees ons door naar een mini straatje waar ik zelf met een grote bocht omheen zou lopen.

ff tanken, vervoer Delhi Airport -hostel

Toch was dit de weg naar ons hostel…ik werd een beetje bang voor wat we zouden aantreffen. Maar die angst bleek nergens voor nodig te zijn! Zodra ik de deur opende was alles goed; vriendelijke medewerkers, andere backpackers en beneden was het fris vormgegeven. Onze kamer was iets minder mooi vormgegeven, zeg maar gerust ‘niet’ vormgegeven. Maar ach, er stond een bed, een wc en er was een douche (helaas alleen voorzien van ijskoud water). Beneden kregen we een kopje chai tea en raakten we aan de praat met een Amerikaanse jongen/man/jongeman die leraar literatuur is in China. Bijzonder. Een hele aardige jongen/man/jongeman! ‘S avonds aten Esra en ik wat in een restaurantje dichtbij het hostel. Achteraf bleek Esra door dit eten ziek te zijn geworden… ik niet! Maar ik mocht niet te lang blij zijn, wacht maar.. na het avondeten liepen we wat door de straatjes en dronken we chai tea in een barretje waar we nog heel wat vaker zouden komen de aankomende dagen.

Onze indruk was overigens alleen nog maar meer aangevuld met slechte ervaringen…de mensen op straat waren (in ieder geval naar ons) erg onvriendelijk en de winkeleigenaren waren té opdringerig (iets waar ik echt geïrriteerd door raak ookal weet ik dat hrt erbij hoort…oeps).
Na het eten zat ik nog even op de rooftop met dezelfde jongen en een meisje waarvan haar Indiase visum verlopen was..ze zat in de problemen maar was zen genoeg om zich daar totaal geen zorgen over te maken. Ze deed aan yoga. Het was even gezellig maar ik was toch redelijk moe van de korte reis, de nieuwe indrukken en het gemis van Chennai en de jongens. Slapen dus!

De dagen in Delhi die volgden hebben we vooral gevuld met het bezoeken van monumenten. Zo hebben we de Akshardham tempel bezocht. Hier mocht je absoluut geen telefoon of camera mee naar binnen nemen en dus moesten we alle mobiele spullen inleveren. Ik dacht slim genoeg te zijn door mijn mobiel heel goed te verstoppen en alsnog mee naar binnen te kunnen smokkelen… dit leek een goed plan tot ik de security poortjes in het viezier kreeg..shit. daar stond ik dan met m’n telefoon. Ik moest nu wel een heel bijzonder en geloofwaardig verhaal houden om mij hier nog uit te kunnen redden. Nu bleek mijn creatieve brein even niet te werken en kwam het erop neer dat mama in het ziekenhuis lag en mij elk moment kon bellen, oh en het wat belangrijk. Je begrijpt het, het was niet overtuigend genoeg. Dus alsnog de telefoon ingeleverd en alles bekeken zonder fotoos te maken. Het was wel heul erg mooi!! Ook aten we hele lekkere ijsjes..geld mocht wel mee naar binnen.

Naast deze tempel bezochten we een mooie en enorme moskee genaamd ‘de vrijdagmoskee van Delhi’, ook wel ‘Jama Masjid’…indrukwekkend. Hier hebben we een tijdje rondgelopen, wél fotoos gemaakt en heel wat foto verzoekjes afgewezen.

Nummer drie was de Lotus tempel. Simpel; een tempel in de (moderne) vorm van een Lotus bloem. Best leuk, maar voor mij te modern. Van binnen was er trouwens niks te zien, er stonden alleen banken.

Lotus tempel

Wat wel weer heel mooi was; de Humayun’s tomb. Oude monumenten verspreid over een stuk grond. De typisch Indiase kenmerken zoals boogjes en bla bla… het was gewoon erg mooi en hier hebben we wel een tijdje rondgelopen en op het gras gezeten in het zonnetje.

Humayun tombs

We waren allebei beetje futloos deze dag dus zodra ik een ‘beligbaar’ grasveldje zag vond ik mn plekje wel. Overigens moesten we voor deze tombes 500rs betalen…Indiërs maar 40…

Moe!

Red Fort, niet bezocht wegens tijdgebrek en achterlijk hoge entreeprijs

drukte rond de trappen van de Moskee

Cadeautjes kopen….

Over Delhi zijn we dus niet zo te spreken. En nu we alweer een tijdje aan het reizen zijn en ook andere backpackers tegenkomen, zijn we blij te horen dat onze mening gedeeld wordt. Niemand houdt van Delhi…zelfs Indiërs niet. Mooi, zijn we het daar met z’n allen over eens. Daar komen we dus niet meer terug!
Na drie dagen Delhi vertrokken we expres veel te vroeg naar het treinstation om daar te wachten op onze sleepertrein naar Agra. We kwamen erachter dat er een wachtruimte was…maar wel alleen voor upperclass reizigers. Dat zijn wij absoluut niet, wij hebben sleeperclass kaartjes…geen AC. Toch liepen we naar binnen en namen plaats op de grond. De vrouw bij de deur vroeg ons niks; geen naam of ticket..niks! Ze ging er denk ik vanuit dat wij duurdere tickets hadden vanwege onze huidskleur… ja echt zo gaat dat dus. Wij namen plaats op de grond omdat we dan tegen onze backpacks aan konden liggen..lekker comfortabel, veel beter dan zo’n koud metalen stoeltje. Op een gegeven moment kwam er een vrouw (wél duidelijk een upperclass reizigster) naar ons toe: waarom we op de grond zaten? Wij zijn haar gasten in India dus wij horen niet op de grond maar op een stoel… nou wel bedankt maar we zitten hier prima zeiden we. Dit kon ze niet helemaal begrijpen en ze kwam zelfs nog een keer terug met de melding dat dit er ‘niet oke’ uitzag. Ik vond het meer dan oke en lag heerlijk zo op de grond! Lekker blijven liggen dus… en na 2 uurtjes konden we onze trein in. Na de hele Mumbai ervaring was dit weer de eerste keer in sleeperclass. Het was lekker druk en we werden vergezeld door alleen maar mannen. Geen probleem, die  Westerse gedachten over Indiase mannen zijn namelijk (naar onze ervaring) alles behalve werkelijkheid. Het waren hele vriendelijke en nette mannen. Een prima reis gehad, niet langer dan 4 uurtjes volgens mij.

‘S avonds kwamen we aan in Agra en we werden meteen meegenomen naar een Rikshaw. En deze keer hadden we een hele gezellige en grappige driver. We hebben echt gelachen én hij vroeg zelfs een heel redelijke prijs. De driver vroeg onze hostelnaam, dus ik zeg 3 Musketeers. Hij kwam niet meer bij en vroeg me het nog 3 keer te herhalen. Ik begreep er niks van… bleek mijn uitspraak te lijken op de Hindi woorden voor iets wat je niet hoort te zeggen op straat.. nou dat was behoorlijk fijn om te weten aangezien we nog vaak onze hostelnaam hebben moeten geven. Die keren heb ik maar gewoon het adres laten zien…oeps.
Goed en toen waren we in Agra!